Let it be!

Eindelijk, daar zijn we weer. Het heeft even geduurd maar hier is onze volgende blog. De reden? Geen idee, druk met andere dingen, laten we het daar op houden, haha.

Na Leh zijn we doorgereisd naar Srinagar. Srinagar is een plaatsje wat ligt in Kashmir en dit is een staat waar veel conflicten plaatsvinden. Na de onafhankelijkheid van India is dit een betwist gebied tussen India en Pakistan. Toen wij er waren was er niets aan de hand. We hadden wel even geïnformeerd van tevoren maar alles was veilig. Srinargar ligt aan een groot mee, het Dalmeer en alles draait dus ook om dit meer of eigenlijk alles vaart op dit meer. Je hebt er super veel gave oude woonboten waar je kunt blijven slapen.

Je wordt continu belaagd of je een boottochtje wilt maken in een shikara, een klein kleurrijk bootje waar een mannetje met een peddel je voort vaart. Dat moesten we natuurlijk een keer proberen. We zaten net relaxed in het bootje totdat andere bootjes meteen op ons af kwamen met allerlei koopwaar. Normaal gesproken op straat zeg je vriendelijk nee en loop je door, maar in een bootje waar je zelf geen controle over hebt is een het ander verhaal." No, thank you, no thank you, no thank you". We hebben denk ik een nieuw record gezet in het zeggen van "no thank you." Ook grappig waren de fast food restaurantjes op het water. Fast food is niet het fast food zoals wij het kennen, de vette hap, maar letterlijk eten wat snel klaar is. Indiaas eten. Indiaas eten is India is trouwens heel anders als Indiaas eten in Nederland. Hier is het echt super lekker! Heerlijke kruiden, vers klaargemaakt, heerlijk rijke smaken.

We ontmoetten in Srinagar een heel aardige Indiase man met een tuktuk die voor een dag onze persoonlijke gids en taxi was. De hele dag bracht hij ons naar alle bezienswaardigheden die in Srinagar te zien waren. We hebben oude kastelen gezien, tempels, tuinen en moskeeën, waarvan echt de meest mooie moskee die we ooit gezien hebben. Deze was heel oud rond de 14e eeuw en gemaakt van hout met ontzettend mooie details. Zie foto.

  ​

De meest bijzondere plek die we gezien hebben was de plek waar Jezus zou zijn begraven! Ja ja, het verhaal doet hier de ronde dat Jezus niet is gekruisigd maar gewoon oud is geworden in India en daar is begraven. Er zijn documenten gevonden in de Hemis Gompa waarin dit staat vermeld, maar deze documenten zijn verdwenen. Goed een vaag verhaal, maar we dachten dat het wel leuk zou zijn om daar even te gaan kijken. Dat bleek niet zo makkelijk. Het schijnt dat de omwonende niet willen dat er toeristen naar toe komen en boos worden als dat wel gebeurt. Onze tuktuk chauffeur zag het ook niet zitten om ons daar heen te brengen, maar heeft het uiteindelijk wel gedaan. Ja op voorwaarde dat we niet uitstappen maar snel een foto zouden nemen en weer zouden doorrijden. Haha.

Later hoorden we dat in Srinagar na ons vertrek er weer conflicten hadden plaatsgevonden. 30 doden zijn er gevallen na demonstraties. Echt verschrikkelijk en ook wel schrikken dat zoiets zo dichtbij kan komen.

Na Srinagar zijn we doorgereisd naar Dharamsala, de huidige woonplaats van de Dalai Lama. Het lijkt wel klein Tibet want veel van de Dalai Lama's volgelingen wonen hier. Ook het eten, de gebouwen en de winkels zijn in Tibet-stijl. Wat bleek toen wij daar waren was de Dalai Lama jarig! Wauw, dachten we, dat wordt feest. We hoorden als snel dat hij helemaal niet in Dharamsala was op dat moment. Balen. Maar dat hij wel over een paar dagen terug zou komen. Toen eenmaal bekend werd wanneer hij precies zou komen werd het hele dorp in gereedheid gebracht voor zijn terugkeer. Echt ongelooflijk! De straten werden versierd met mandala schilderingen op het asfalt, er werken overal Tibetaanse vlaggen opgehangen. Alles werd opgeruimd en schoongemaakt. Je kon precies zien via welke weg hij aan zou komen want alleen die wegen werden versierd. We zijn naar zijn huis gegaan wat naast een grote tempel staat. We dachten dat het wel heel stoer zou zijn als we een selfie met Dalai Lama konden maken, dus laten we lekker vooraan gaan staan. De hele Tibetaanse gemeenschap was ook op komen draven in hun mooiste zondagse kleding. Er was een Tibetaanse band voor het huis gesitueerd met danseressen en allemaal gekleed in  traditionele Tibetaanse kleding. Heel gaaf om te zien. Het was nog stil. Iedereen stond te wachten tot hij zou aankomen. Dan zou het feest losbarsten. We wachten en wachten. En wachten en wachten. Geen Dalai Lama. Iedereen ging er maar bij zitten. Ineens liepen er een paar mannetjes druk heen en weer en ineens ging iedereen weer in paraatheid klaar om te zingen, dansen en muziek te spelen. Maar..niets. Weer wachten en wachten.

​ 

We hebben 2,5 uur zitten wachten tot ineens…Wacht..Ja, ja…daar komen auto's aan. Iedereen stond op en was enthousiast. De muziek begon te spelen, de danseressen te dansen. Iedereen begon te juichen. Jaaaa, daar is hij! Hij zat voor in de auto, zwaaide 1 seconde vanuit een dichte auto en reed gelijk door de poort het gebouw binnen. Wat!!! Dat was het?? Al die moeite van al die mensen en hij stapt niet eens even uit om gedag te zeggen? En onze selfie dan? Haha, we moesten er heel hard om lachen, maar we baalden wel een beetje natuurlijk.

​ 

Na Dharamsala reisden we door naar Maali. Manali staat bekend als een hippie dorpje en hier hebben we dan ook heerlijk de hippie uitgehangen. Nee we hebben niet zitten blowen en gedanst in bloemetjes jurken, maar we hebben heerlijke Indiase wijntjes gedronken, heerlijk gegeten en vooral veel gerelaxt. Meer was er eigenlijk ook niet te doen.We hebben in Manali het Indiase zwarte goud ontdekt. Ja inderdaad, je leest het goed. Het zwarte goud. Ook wel beter bekend als Shilajit of The tears of god of The sweat of the rocks. Het is een zeldzame zwarte kleverige substantie die ontstaat in het Himalayegebergte. Het bevat meer dan 85 mineralen in ionische vorm, dat betekent dat het snel door het bloed wordt opgenomen. Het wordt veel gebruikt in de Ayurvedische geneeskunst en staat bekend dat het ziektes geneest zoals artritis, diabetes, allerlei allergieën, maagzweren en ga zo maar door. Het geneest wonden sneller en het helpt ook veroudering tegen te gaan. Het versterkt het immuunsysteem en beschermt de cellen tegen kwalijke stoffen. Het zuivert het bloed en versterkt het geheugen. Nou ik kan nog wel even doorgaan met alle voordelen. Een super goedje dus. Normaal is het niet te betalen, maar hier in India is het vrij goedkoop en je hebt ook nog eens het pure spul. We zijn het gaan slikken en we merken allebei dat we meer energie hebben en we voelen ons super goed.

​ 

Onze volgende stop was Shimla. Een wat grotere stad in India, ook wel de zomer hoofdstad genoemd. Dit was anders dan de andere plaatsen waar we tot nu toe geweest waren. Het was er echt super schoon. Alle straten waren betegeld, dat is normaal wel anders, veel Engelse invloeden en heel veel westerse winkels.

​ 

Het plan was om vanuit Shimla door te reizen naar Rishikesh, maar we kregen een leuk aanbod om naar Spiti Valley te gaan. En maar goed dat we dat hebben gedaan. Een week lang gingen we met een auto, een chauffeur en een gids op pad door de Himalaya. Per dag een aantal uur rijden in de auto en een stuk lopen. Het was er ongelooflijk mooi en vooral groots. De foto's geven niet weer hoe mooi en groots het was. We hebben de eerste nacht in een Hindu klooster geslapen. Dat was een bijzondere ervaring. Het enige minpuntje om 04.00 uur s 'nachts begonnen ze met zingen en bidden.

​  

Elke dag trokken we verder en sliepen we in een ander guesthouse of een homestay. Bij een homestay overnacht je bij mensen thuis. Nee, je hoeft niet bij ze in bed te liggen, je hebt wel een eigen kamer. We hebben daar geleerd hoe je momo's moet maken. Dit zijn een soort dim sum met groenten erin. Deze worden dan gestoomd en geserveerd met een heet sausje. Best lekker. We hebben een heel oud Tibetaans klooster bezocht uit 900 AD en deze was van binnen echt ongelooflijk mooi. Overal waar je keek hingen levensgrote boeddha's gemaakt van modder en geschilderd met verf gemaakt van bloemen. Ook de muren en plafonds waren beschilderd met deze verf. Helaas was het verboden om foto's te maken. De volgende ochtend zijn we om 05.00 uur opgestaan om in het klooster met de monniken mee te chanten en zingen. Een heel bijzondere ervaring.

 ​

Inmiddels zijn we aangekomen in Rishikesh, beter bekend als de yoga capital of the world. Rishikesh ligt aan de wereldberoemde Ganges. Indiërs zien de Ganges als heilig water. Ze baden er dagelijks in, drinken het (al zou ik dat niet aanraden) en ze verbranden er hun doden op. Jep! We hebben het gelukkig nog niet gezien.

En Rishikesh is de plek waar de Beatles maandenlang in een Ashram hebben gezeten. Ze schijnen daar hun muziek te hebben geschreven voor The White Album. Dat moesten we natuurlijk ff zien. De Ashram is trouwens niet meer in gebruik, maar je kunt het nog wel bezichtigen en een aantal kunstenaars hebben er mooie kunstwerken gemaakt. Zie foto's.

  ​

Onze indruk van India tot nu toe is ontzettend goed. Ik weet dat er veel negativiteit over India wordt verspreid maar we hebben er helemaal niets van gezien. De mensen zijn ongelooflijk aardig en betrouwbaar. Het eten is verrukkelijk. Er zijn geen berovingen of nare dingen geweest. Ja, wel 1 ding. De apen! Die zijn echt eng hier. Als je met bijvoorbeeld een zakje mango's over straat loopt proberen ze die van je af te pakken. Brutale apen! Ja en ze zijn echt niet bang voor je wat voor geluiden je ook maakt. Ze krabben en bijten je gewoon. Veel mensen lopen hier ook met stokken rond. In het begin vonden we dat maar vreemd, maar je voelt je een stuk veiliger met stok. Ze pakken niet alleen eten af maar ook loszittende zaken zoals zonnebril of sjaal. We zijn zelf nog niet echt aangevallen maar een aap probeerde wel onze mango's af te pakken. Na veel rare geluiden te maken en weg te lopen haakte hij af. Ook een keer liepen we rustig door de straat en ineens uit het niets komt een aap van de zijkant en maakt een hard schreeuwend geluid, bewust om ons te laten schrikken in de hoop dat we iets zouden laten vallen wat hij kon jatten! Ik schrok zo erg dat ik hard begon te schreeuwen en daar schrok de aap weer van gelukkig en verdween. Haha, we kunnen er nu hard om lachen, Wat een apenstreken.

​ 

Het volgende plan is om naar Rajasthan te gaan. The land of the Kings. Er wordt gezegd dat hier meer historie te vinden is dan in heel India en het eruit ziet als een duizend en een nacht sprookje. We zijn benieuwd!

Liefs Sander & Jessica

In totaal 52 nieuwe foto's toegevoegd.