A famous Dutch DJ in Laos!

Vanuit Bangkok zijn we per vliegtuig doorgereisd naar Chiang Rai, een plaatsje in het noorden van Thailand. Hier zijn we een paar dagen gebleven om wat dingen te bekijken. Bij aankomst op het kleine vliegveldje stonden overal waar je keek bloemen en zodra je de hal binnenkwam zat er een grote groep lachende meiden muziek te maken. Dat noem ik nog eens een warm welkom. Chiang Rai staat verder bekend om zijn witte tempel; Wat Rong Khun. Geen oude zoals de meeste Boeddhistische tempels maar een nieuwe moderne tempel gemaakt door de Thaise kunstenaar genaamd Chalermchai Kositpipat. Dat moesten we natuurlijk even zien. Van een afstand leek de tempel wel gemaakt van een glimmend soort kalksteen, maar toen we dichterbij kwamen bleek het gewoon witte verf te zijn met kleine mozaïek spiegeltjes erin geplakt. Toch wel mooi om te zien. (zie foto) De handen die je ziet grijpen staan voor het verlangen van de mens en de brug legt de verbinding tussen het aardse en het hemelse. Daarnaast was er een expositie van de schilderijen de deze kunstenaar heeft gemaakt, ook deze zijn echt super mooi.
Naast de hemel, zoals de witte tempel ook wel wordt genoemd, heeft Chiang Rai ook een hel genaamd Baan Dum ofwel het zwarte huis. Dit is gemaakt door een andere kunstenaar en bestaat uit diverse donkere gebouwen ingericht met dieren huiden en botten. Het had iets weg van zwarte magie en rituelen, heel apart om te zien. (zie foto)

Na een paar dagen Chiang Rai zijn we verder gegaan naar een plaatsje vlakbij de grens van Laos, Chiang Kong. Vandaar zijn we de grens over gegaan voor een twee daagse bootreis naar Luang Prabang, een wat grotere stad in Laos. De eerste dag zaten we 7 uur in de boot en stopten bij een klein dorpje om te overnachten. De volgende ochtend vertrokken we weer vroeg voor de volgende 7 uur in de boot. Laos heeft echt een magisch mooi landschap, overal begroeide bergen. De boot was een geweldige manier om het landschap te kunnen observeren.
In Luang Prabang kun je echt nog goed de Franse invloeden zien. Mooie koloniale gebouwen overal en de Franse baguette en croissant zijn overal te verkrijgen, zelfs bij de marktkraampjes. Je hebt er kleine cafeetjes waar je heerlijke koffie met gebak kunt krijgen en zelfs een paar wijnbarretjes met heerlijk wijn! Wat een feest! Dit hadden we al tijden niet meer gegeten en gedronken.
s' Avonds was er een night market en op elke hoek van de straat kon je de lekkerste vers geperste smoothies krijgen. We zijn een week in Luang Prabang gebleven, even genieten van de rust en het lekkere eten. Er was 1 restaurant wat er toch wel bovenuit steeg. Het bleek ook dat je hier een dag van tevoren moest reserveren! Dat klinkt in Nederland wel heel normaal, maar hier in Azië niet. We hebben nog nooit eerder gehoord dat we ergens moesten reserveren. Maar het was het waard. We hebben hier uiteindelijk een paar keer gegeten, het was zo lekker. De keuken van Laos is helemaal niet zo bijzonder, ze kopiëren het eten vooral van de omringende landen en hebben zelf niet echt bijzondere gerechten. Tenminste dat dachten wij. Tot we daar gingen eten, Tamarind, zo heette het restaurant. Alleen maar lokale gerechten uit Laos en super lekker. Eind deze maand gaan we weer terug naar Luang Prabang omdat we vanuit daar vliegen naar Kathmandu, Nepal. Zeker weten dat we daar weer gaan eten en misschien zelfs wel een kookles gaan volgen!

De allereerste avond in Luang Prabang besloten we een stukje te gaan lopen na het eten en we liepen richting het 'bar' gedeelte. De plek waar meerdere barretjes zaten. Daar eindigden we in een bar die Utopia heette. Erg leuke bar waar je heerlijk kunt loungen aan het water. We bestelden de favoriete cocktail van de barman en hij kwam aanzetten met een karaf 'Yellow Fever', zo heette de cocktail. Eh, een karaf per persoon wel te verstaan en hij was behoorlijk sterk. We bleven tot sluitingstijd, voornamelijk omdat die cocktail wat tijd in beslag nam om weg te werken, en dat bleek een goede actie. Rob, de manager van deze plek, had een dj set staan waar hij af en toe een nummer op draaide, een rocknummer (Hij draaide niet zo best). Ik vroeg hem in het Engels natuurlijk of hij wel eens mensen in huurde om te komen draaien als DJ? En hij vroeg gelijk, "Hoezo, zou je willen draaien dan?" Ja, natuurlijk wil ik dat. Heel graag zelfs. Kun je draaien?" Vraagt hij. "Ja, ik ben DJ," zei ik. "She's a famous Dutch DJ!" roept Sander. Je moet niet vergeten dat we net een halve liter 'yellow fever' hadden weg gewerkt. "Nou, oké!" Zegt hij. "Kom morgen maar draaien!" Ik was door het dolle heen. Ik had tot dan toe nog nooit in zo'n grote tent gedraaid. Het was een lang gekoesterde droom die zomaar ineens uitkwam op een moment waarop ik het totaal niet verwachtte.

We gingen naar huis en de volgende dag werd ik wakker met een enorme knoop in mijn buik. WAT HEB IK GEDAAN? Nu moet ik gaan draaien vanavond!! Aaahhh!! De zenuwen gierden de hele dag door mijn lijf. s' Avonds kwamen we daar aan met onze laptop waar ik mijn muziek op had staan. Toen ik eenmaal weer in de bar was werden de zenuwen minder en ik had er echt zin in. Het was ook nog niet zo druk, dat scheelt. Na een half uur prutsen met de apparatuur kwamen we erachter dat onze laptop niet ging werken op de dj controller. Oeps en nu? Ik had de keuze, niet draaien en morgen terugkomen met mijn muziek op een usb stick of nu draaien maar met muziek die niet van mij is en met apparatuur die ik niet ken. Ja, dan sta je daar. Ik dacht, ik heb niet voor niets de hele dag de zenuwen gehad, laat ik het maar gewoon proberen, misschien krijg ik zo'n kans nooit meer. Dus ik ging aan de slag. In het begin was het ff klungelen, maar al vrij snel had ik het systeem door en vond ik ook de juiste muziek. Het was echt super gaaf om te doen en voor ik het wist werd het drukker en drukker en stond iedereen te dansen op de dansvloer. Echt te gek!! Ik mocht zelfs de volgende dag terugkomen en elke dag daarna ook als ik wilde. Eind deze maand, als we weer terug gaan naar Luang Prabang, mag ik ook weer komen draaien en dat ga ik zeker doen.

Na die week zijn we met de boot doorgereisd naar het noorden van Laos. Nong Kiauw, een klein dorpje aan het water tussen de bergen. Heel erg mooi. We hebben een trekking gedaan naar een view point, een uitkijkpunt, en dat was een uur berg oplopen, best heftig. We deden dit met een Duits koppel, een ouder hippie stel waarvan de man 15 jaar in een ashram in India had gezeten. Ze waren beiden zeer spiritueel en dat werden uiteindelijk zeer boeiende gesprekken. Na een paar dagen zijn we nog verder getrokken met de boot naar Mueng Ngoi, een ander dorpje waar het nog rustiger is. Hier zitten we nu al een paar dagen. Je kunt hier heerlijk wandelen naar andere dorpjes en het is een super mooie plek om te kajakken. Je hebt er zelfs een klein strandje waar je kunt liggen en in de rivier kunt zwemmen. Geweldig! Morgen vertrekken we wederom met de boot verder richting het noorden. Het is hier overdag behoorlijk warm, zo'n 36 graden en in het noorden zou het wat koeler zijn. We zullen zien. Ik zeg op naar ons volgende avontuur!

Liefs Sander en Jessica

( 20 nieuwe foto's toegevoegd...snel kijken! )